Άρθρο της Όλγας Σταύρακα.
Τα τελευταία χρόνια,και κυρίως την περίοδο υλοποίησης της μνημονιακής πολιτικής στην Ελλάδα,έχει ανοίξει μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα
γύρω από την «κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία».
Στο επίκεντρο της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας,βρίσκονται οι κοινωνικές ή συνεταιριστικές ή συνεργατικές επιχειρήσεις οι οποίες θέτουν
ως βασικό σκοπό της οικονομικής δραστηριότητας,το συλλογικό συμφέρον και όχι τη μεγιστοποίηση του κέρδους.Ο νόμος 4019/2011 για την κοινωνική
επιχειρηματικότητα θεσμοθετεί για πρώτη φορά την κοινωνική οικονομία στην Ελλάδα.
Αρχικά η κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία,μπορεί να ειδωθεί ως μια μορφή διεξόδου απέναντι στους νόμους της κυρίαρχης οικονομίας και στη μνημονιακή επίθεση που δημιούργησε στρατιές ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων αλλά,κυρίως,μπορεί να αποτελέσει πρόταση για έναν εναλλακτικό
τρόπο οργάνωσης της παραγωγής.Μία πρόταση οργάνωσης της οικονομικής ζωής που δε θα στηρίζεται στον ανταγωνισμό και τον ατομικισμό που οδηγούν στην πλήρη αλλοτρίωση του ατόμου,αλλά στην ισότητα,τη δημοκρατία,τις ατομικές και συλλογικές ελευθερίες,τις σχέσεις αλληλεγγύης,τη συλλογικότητα.
Η κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία ανταποκρίνεται στις κοινωνικές ανάγκες και όχι στις ανάγκες των αγορών και του κέρδους.Υπό αυτή τη σκέψη οι δραστηριότητες της οικονομικής ζωής οφείλουν να βρίσκονται σε αρμονία με το περιβάλλον,να προωθούν αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας,να προωθούν τη βιώσιμη ανάπτυξη.
Η δημιουργία σταθερών θέσεων εργασίας,αποτελεί ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο στο πλαίσιο μιας πιο δίκαιης διανομής του εισοδήματος και ως μια δυνητική απάντηση στα συνεχώς αυξανόμενα ποσοστά ανεργίας.Η καταπολέμηση της ανεργίας,προφανώς θα πρέπει να ενταχθεί σε ένα πλαίσιο γενικότερης οικονομικής αναδιάρθρωσης και στο άνοιγμα νέων θέσεων εργασίας.Τα τελευταία τρία χρόνια,όμως,βλέπουμε το πολυτιμότερο κεφάλαιο της χώρας,τη νεολαία,να μεταναστεύει προς ανεύρεση εργασίας.Ετσι η απάντηση στο πρόβλημα «ανεργία» είναι επιτακτική και η κινητοποίηση όσων πλήττονται περισσότερο από την εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικων απαραίτητη.Η μάζα των αποκλεισμένων πρέπει να κινητοποιηθεί,να οργανωθεί και να της παρασχεθούν δυνατότητες να προβληματιστεί,να συσκεφθεί,να πάρει αποφάσεις
Ερωτήματα
Γιατί υπάρχει από την ΕΕ αλλά και με τον νόμο του 4019\2011 συντεταγμένη προσπάθεια για ενίσχυση της Κοινωνικης Οικονομίας?
Μερικές εξηγήσεις που θα μπορούσαμε να δώσουμε.
Για την υποκατάσταση κοινωνικών και άλλων υπηρεσιών που συνήθιζε να προσφέρει το κράτος [π.χ οι δήμοι],αλλά τώρα σε συνθήκες διάλυσης του,εφευρίσκει νέους τρόπους ώστε να απαλλάσεται από αυτή την ευθύνη εκχωρώντας υπηρεσίες πρόνοιας και κοινής ωφέλειας σε επιχειρήσεις.Στην ίδια λογική οι εργαζόμενοι χάνουν τα εργασιακά τους δικαιώματα καθώς εξαναγκάζονται σε αλλαγη εργασιακού καθεστώτος χωρίς συνδικαλιστικά δικαιώματα και με επισφαλή και περιορισμένου χρόνου εργασία.
β] Για τον κατευνασμό των αναμενόμενων λαικών αντιδράσεων εφόσον τα ποσοστά ανεργίας αυξάνονται συνεχώς με γεωμετρική πρόοδο.Χωρίς καμία κρατική ή ιδιωτική επένδυση,δίνεται προσχηματικά η δυνατότητα σε ένα ανενεργό εργατικό δυναμικό να αναπτύξει επιχειρηματική δράση.
γ] Για να εγκλωβίσουν και να περιχαρακώσουν πρωτοβουλίες αναζήτησης διεξόδων που έτσι και αλλιώς θα γίνονταν από τους πολίτες,κυρίως σε συνθήκες οξείας οικονομικής κρίσης.
Σε επόμενο άρθρο,θα ασχοληθούμε ειδικά με τις Κοιν.Σ.Επ.
Όλγα Σταύρακα
