Η αγορά του Αγίου Νικολάου- Όταν η περιοχή ήταν το κέντρο της Καρυάς.

Γράφει η Όλγα Σταύρακα-Μιχαήλ

Αναπολώντας το παρελθόν και την έντονη ζωή που είχε η περιοχή του Αγίου Νικολάου ,θα προσπαθήσουμε να κάνουμε την καταγραφή της μεγάλης αγοράς που είχε συγκεντρωθεί σε ένα τόσο μικρό χώρο.

Στο κτίριο που είναι γνωστό σήμερα σαν κτίριο του Απόλλωνα, στον όροφο του πριν τον πόλεμο στεγάζονταν τα Δικαστήρια Καρυάς (Αργότερα λειτούργησαν σαν λαϊκά δικαστήρια ), το Ειρηνοδικείο Καρυάς, το γραφείο της Κοινότητας Καρυάς και το συμβολαιογραφείο του Σπύρου Κακλαμάνη. Στο ισόγειο του κτιρίου την περίοδο της κατοχής , ο Βασίλης Σίδερης μάθαινε χορό στους νέους της Καρυάς. Αργότερα στεγάστηκε ο Μουσικοφιλολογικός Όμιλος Καρυάς «Ο Απόλλων» ( έτος ιδρύσεως 1956) με πολλές δράσεις, χορευτικό τμήμα, θεατρικό, Φιλαρμονική με δάσκαλο τον Μορίνα.

Ακόμη σε δωμάτιο του ισογείου λειτούργησε  το ραφείο του Αποστόλη Κακλαμάνη ( Βούτη). Αργότερα στον ίδιο χώρο λειτούργησε το ραφείο του Μπαφούνη.

Κάτω από το σπίτι που μένει σήμερα ο παπάς ,κολλητά με την εκκλησία ( στην είσοδο του παλιού νεκροταφείου) ήταν το μαγαζί του Νίκου Σταύρακα (Κολωφέτιου) με τρόφιμα, υφάσματα κλπ. Αργότερα το μαγαζί νοικιάστηκε στον Ευγένιο Ζαβιτσάνο ( Καροτσέρη) ο οποίος πουλούσε υφάσματα, είδη ραπτικής κλπ.

Εκεί που βρίσκεται σήμερα η καφετέρια-μπαρ BarN ήταν το φαρμακείο του Γιώργου Ζακυνθινού (Γωγάκια) από το 1930 ίσως και από την προηγούμενη δεκαετία. Σε ένα κομμάτι του χώρου ήταν το κουρείο του Βασίλη του Ζλούμη. Το φαρμακείο αργότερα μεταφέρθηκε στη Λευκάδα εκεί που είναι σήμερα του Γείτονα. Έκλεισε οριστικά στο τέλος της δεκαετίας του 1940. Μετά την μεταφορά του φαρμακείου στη Λευκάδα, το μαγαζί νοικιάστηκε στον Σταύρο Κατωπόδη ( Μαστροσταύρο) ο οποίος έφτιαχνε μαχαίρια, τουφέκια μέχρι και ρολόγια. Το κράτησε 6-7 χρόνια. Μετά το χρησιμοποίησε ο Φώτης Κατωπόδης με τον Χρήστο Μπουρσινό και πουλούσαν οικοδομικά υλικά.

Δίπλα από το BarN (ιδιόκτητο σπίτι σήμερα) λειτούργησε φούρνος ιδιοκτησίας Αγ. Νικολάου, γνωστός ως φούρνος της Σωφρόνως από το όνομα της φουρνάρισσας. Το 1945 δίπλα από το φούρνο της Σωφρόνως λειτούργησε και άλλο μαγαζί , βαρελάδικο.

Αργότερα ακριβώς δίπλα άνοιξε ένας ακόμη φούρνος ,ο φούρνος του Μαρίνου, εκεί που σήμερα είναι το σπίτι του Βασίλη του Ζακυνθινού ( Μαρίνου).

Κολλητά από την άλλη πλευρά του BarN ήταν οικόπεδο ιδιοκτησίας του Αγ. Νικολάου, γνωστό ως η αμυγδαλιά του Αι Νικόλα στο οποίο για κάποιο διάστημα λειτούργησε σφαγείο . Σήμερα είναι ιδιόκτητο σπίτι.

Παραδίπλα στο ισόγειο του σπιτιού του Καρφάκη ( σήμερα σώζονται μόνο οι τοίχοι του ισογείου) μετά τον εμφύλιο ,στις αρχές του 1950 στεγάστηκε ο Συνεταιρισμός Καρυάς.

Απέναντι όπου σήμερα στεγάζεται το Κτηματολόγιο υπήρχε το μαγαζί ( ιδιόκτητο) του Περικλή Σταύρακα ( Μπακάλου).Το μαγαζί άνοιξε το 1920 ίσως και νωρίτερα. Ήταν αρκετά μεγάλο για την εποχή του και εκτός από τρόφιμα, πουλούσε υφάσματα μεταξωτά και σερβίτσια ( πορσελάνες και ασημικά) που τα περισσότερα ήταν από την Ευρώπη.

Η περιοχή του Αγίου Νικολάου έσφυζε από ζωή από τα χαράματα μέχρι αργά το βράδυ. Στην αγορά υπήρχε πάντα κοσμοσυρροή εξαιτίας των δικαστηρίων, των πολλών μαγαζιών και της γλετζέδικης διάθεσης των ανθρώπων της γειτονιάς.

Σήμερα η περιοχή σιωπηλή περιμένει να ξαναζωντανέψει  και όσοι την ζήσαμε στην ακμή της την κοιτάμε με προσμονή και τρυφερότητα