ΚΥΚΛΑΜΙΝΟ!

Η ομορφιά ανθίζει και στην πέτρα! Λίγο χώμα, μια στάλα κλεμμένη υγρασία και φως! Αυτά αρκούν.

     Πόσο ολιγαρκές είναι αυτό το λουλουδάκι του βράχου! Η ζωή μπορεί να ανθίσει και να χωρέσει παντού! Ένα χαμόγελο στην τραχύτητα της πέτρας!

          Πρόκειται για ένα από τα θαύματα της δημιουργίας. Το βλέπουμε και το θεωρούμε φυσικό. Αν όμως συλλογιστούμε το πώς γίνεται αυτό, ίσως να μην το θεωρήσουμε και τόσο φυσικό. Άλλωστε ό,τι γίνεται στη φύση, δεν εμπίπτει πάντα στους κανόνες της ανθρώπινης λογικής.

          Είναι το λουλούδι που σηματοδοτεί την αλλαγή της εποχής. Μπαίνουμε πια στη χειμερινή περίοδο.

Είναι πολυετές ποώδες φυτό, με πολύ μεγάλη ανθοφορία. Ανθίζει από το Σεπτέμβρη έως το τέλος της άνοιξης.

Λένε κάποιοι ότι το κυκλάμινο κοιμάται. Είναι γεγονός ότι μετά το τέλος της ανθοφορίας του, τα φύλλα του κιτρινίζουν. Πέφτει σε λήθαργο, για να ξεκουραστεί. Θα ξυπνήσει με πρωτοβρόχια.

Είναι ιδιαίτερα γνωστό και αγαπητό λουλούδι στην Ελλάδα. Το συναντάμε  στα φυτώρια, στα μπαλκόνια, αλλά και ως άγριο είδος στην ύπαιθρο. Πέντε είδη κυκλάμινου βρίσκονται στον ελλαδικό χώρο. Το πιο γνωστό είναι το Κυκλάμινο το Γραικό (cyclamen graecum) με υπέροχα μωβ άνθη μέσα στο φθινόπωρο, σε χαμηλές υψομετρικά περιοχές και σε χέρσα εδάφη. Το βρίσκουμε σε πολλά χρώματα μωβ, φούξια, έντονο κόκκινο, λευκό, ακόμη και δίχρωμο, όπως άσπρο-μωβ ή άσπρο-κόκκινο. Το άνθος του μοιάζει με μικρή πεταλούδα, έτοιμη να πετάξει. Τα φύλλα του είναι σαν καρδιά σε διάφορες αποχρώσεις του πράσινου.

Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες επιβιώνει είναι αξιοθαύμαστες. Η βιολογία βέβαια μπορεί να μας εξηγήσει την πορεία της ζωής του. Τότε όμως θα έχουμε χάσει τη μαγεία και την καλλιτεχνική έμπνευση που μπορούμε να πάρουμε παρατηρώντας το.

Το Κυκλάμινο έχει καθιερωθεί να συμβολίζει την αγάπη και την αφοσίωση. Για το λόγο αυτό φυτεύτηκε δίπλα σε παλιά μοναστήρια και αυλές εκκλησιών στις χώρες της Μεσογείου. Στην Ιαπωνία το Κυκλάμινο είναι το ιερό λουλούδι της αγάπης. 

Το Κυκλάμινο εμφανίζει καθαρτικές,  διουρητικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Κατά την αρχαιότητα, η ρίζα του χρησιμοποιήθηκε για τις πυώδεις φλεγμονές.  Στη λαϊκή ιατρική χρησιμοποιείται στο δέρμα ως  αλοιφή, κατά των οιδημάτων, αποστημάτων και των φλεγμονών του δέρματος.

Με τα μεγάλα φύλλα των κυπριακών κυκλάμινων παρασκευάζονται τα παραδοσιακά Κυπριακά Κουπέπια (ντολμάδες)

Ας αφήσουμε τώρα τον ποιητή της Ρωμιοσύνης Γιάννη Ρίτσο να μας το περιγράψει με τη γεμάτη λυρισμό πένα του.

«Κυκλάμινο κυκλάμινο στου βράχου τη σχισμάδα
πού βρήκες χρώματα κι ανθείς που μίσχο και σαλεύεις.
Μέσα στο βράχο σύναξα το γαίμα στάλα – στάλα
μαντήλι ρόδινο έπλεξα κι ήλιο μαζεύω τώρα»

          Έτσι με αυτούς τους όμορφους στίχους μπορούμε κι εμείς να το απολαύσουμε στη διάσταση που πρέπει και να συνεχίσουμε το ταξίδι μας στις άλλες πτυχές του κυκλάμινου.

Χρ. Γιάννης Φουρλάνος

Δάσκαλος – Θεολόγος.

• 

•