Άρθρο μου στη Real News της Κυριακής
«Πέρασε, περίπου ένας χρόνος, από τότε που η διεθνής κοινότητα μπήκε σε μια ασύλληπτη υγειονομική περιπέτεια με πάρα πολλές επιπτώσεις σε όλους τους τομείς της ζωής μας.
Οι συνθήκες και τα δεδομένα της καθημερινότητάς μας άλλαξαν και απαιτούν από άτομα και κοινωνία να αλλάξουν συμπεριφορά και προτεραιότητες.
Η κρίση απαιτούσε και απαιτεί, υπευθυνότητα από πολίτες και ηγεσίες για να υλοποιηθεί η ευχή όλων για επιστροφή στην κανονικότητα.
Η Ελλάδα και αρκετές άλλες χώρες, έθεσαν από την πρώτη στιγμή, χωρίς δισταγμό, ως προτεραιότητα την προστασία της ανθρώπινης ζωής και γι’ αυτό ζήτησαν από τους πολίτες να προσέχουν τους εαυτούς τους και τους αγαπημένους τους.
Η συντριπτική πλειοψηφία, νομίζω ότι «πειθάρχησε», ακολουθώντας τις οδηγίες των επιστημόνων και τις αποφάσεις των υπευθύνων.
Σήμερα μπροστά στο νέο κύμα, και τη δικαιολογημένη κούραση αυτού του τρόπου ζωής, κάποιοι μιλούν για κόπωση και αναζητούν ευκαιρίες να ξεγελάσουν τους εαυτούς τους, την ώρα που τα δεδομένα της ζωής μας πολύ λίγο έχουν βελτιωθεί και αυτό, κυρίως λόγω των εμβολίων και των φαρμάκων.
Τελικά όπως δεν γυρίσαμε ποτέ και δεν θα γυρίσουμε στον τρόπο ζωής πριν την κρίση, έτσι και με το τέλος της πανδημίας δεν πρόκειται να γυρίσουμε σε ότι ξέραμε.
Όπως κάθε κρίση έτσι και αυτή της πανδημίας, αποτελεί έναν καταλύτη νέων εξελίξεων και ευκαιρία για αναθεώρηση σε γεγονότα και παγιωμένες αντιλήψεις που γνωρίζαμε.
Με την σοφία και την εμπειρία της κρίσης διαμορφώνουμε μία νέα πραγματικότητα που θα μπορούσε να έχει τίτλο «Περισσότερος σεβασμός στον άνθρωπο».
Αυτό σημαίνει ότι για να σεβαστούμε το οικογενειακό, φιλικό, κοινωνικό περιβάλλον πρέπει πρώτα να σεβαστούμε τους εαυτούς μας, αλλάζοντας πρώτα ο καθένας μας συμπεριφορά.
Για να διεκδικήσουμε και να απαιτήσουμε ένα καλύτερο σύστημα υγείας πρέπει ο καθένας μας να γίνει καλύτερος στη δουλειά του, σ’ αυτό που αποφάσισε να κάνει.
Για να συνεννοηθούμε στα μεγάλα θέματα που απασχολούν την πατρίδα μας πρέπει να αποδείξουμε με πράξεις, όχι με λόγια, ότι η πανδημία δεν προσφέρεται για πολιτική εκμετάλλευση.
Κανείς δεν μπορεί να πιστεύει ότι θα ωφεληθεί εκλογικά από την έκβαση της πανδημίας.
Ας κατανοήσουν όλοι ότι στο τέλος της υγειονομικής κρίσης δεν θα υπάρχουν νικητές και ηττημένοι. Αλλά μόνο άνθρωποι που θα τα έχουν χάσει όλα και άλλοι που θα έχουν χάσει λιγότερα.
Αυτές οι απώλειες – κυρίως της ζωής – πρέπει να μας φέρουν όλους πιο κοντά, στα μεγάλα και όχι στα εφήμερα. Πρέπει να μας κάνουν όλους πιο σοβαρούς και υπεύθυνους όπως επιβάλλουν οι στιγμές. Αναλαμβάνοντας, ο καθένας μας την ευθύνη που του αναλογεί, σαν άτομο καθώς και σαν μέλος του κοινωνικού συνόλου. Ιδιαίτερα οι αιρετοί πρέπει με τις πράξεις τους και λίγα λόγια, καθημερινά να δίνουν το παράδειγμα σοβαρότητας, ευθύνης, νομιμότητας. Άλλωστε, ειδικά για αυτούς, το ηθικό και το νόμιμο ταυτίζονται.
Η οικονομική και στη συνέχεια η υγειονομική κρίση άλλαξε τον τρόπο ζωής μας, άλλαξε τις προτεραιότητές μας, διαχώρισε τα σοβαρά από τα ανούσια, απαξίωσε δράσεις του παρελθόντος, και ανέδειξε την ατομική και συλλογική μας ευθύνη, αφού σε ότι έρχεται – καλό ή κακό, μικρό ή μεγάλο – μαζί θα το ζήσουμε και φυσικά μαζί θα το αντιμετωπίσουμε».
karsanikanea.com 